υαλοπιλητικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «υαλοπιλητικός ιστός»

(πετρογρ.) ιστός εκρηξιγενούς πετρώματος που αποτελείται από μικροσκοπικούς βελονοειδείς κρυστάλλους διασπαρμένους μέσα σε υαλώδη θεμελιώδη μάζα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο, πρβλ. hyalopilitic (< ύαλος + πίλημα) texture (πρβλ. ιστός)].